Willeke en Vier het Leven
"Mijn moeder is vaak met vrijwilligers van Vier het Leven mee uit geweest!"
Kende u Vier het Leven al voordat u door ons werd benaderd met de vraag of u het belteam wilde versterken?
Jazeker, ik heb zelfs bij de start van Vier het Leven al meegedacht met Annerieke en Helma. Die twee jonge vrouwen hadden zo’n ongelofelijk mooie stichting opgericht dat ik toen dacht: ‘waarom ben ik zelf niet op dat idee gekomen?’ Mijn moeder is vaak met vrijwilligers van Vier het Leven mee uit geweest naar het theater en genoot daar enorm van. Ik draag Vier het Leven dus al jaren een heel warm hart toe.
Wat vindt u van het werk en de doelstellingen van Vier het Leven?
Ik vind het geweldig wat ze doen! Echt een prachtig initiatief. En je kan wel zien dat ze veel waardering krijgen. Zo was koningin Máxima aanwezig bij hun 10-jarig bestaan in theater Carré. Samenwerken met Vier het Leven maakt zoveel meer mogelijk. We weten allemaal dat subsidies voor dit werk niet altijd voldoende zijn maar gelukkig redden zij het. En ze breiden ook steeds verder uit in Nederland, dat is een mooie doelstelling.
U treedt ook vaak op voor dezelfde doelgroep als die van Vier het Leven. Waarom zet u zich juist in voor deze doelgroep?
Jong en oud bij elkaar brengen dat is het mooiste dat er is. En dat ik dat mag doen met mijn muziek is een voorrecht. Ik zeg altijd: ‘doe iets voor je opa of oma. Bel ze op, ga naar ze toe’. Zo werk ik ook met studenten en ondernemers om de sociale gedachte aan te wakkeren. In principe kost het niets om een beetje extra aandacht te geven. Naast senioren, zo noem ik ze liever, want wat is nou oud, probeer ik ook iets te doen voor mensen met een beperking en in de psychiatrie. Hun een verzetje geven is zo prachtig om te doen.
Belteam
Vanwege de coronacrisis kan Vier het Leven ouderen nu niet mee uit nemen naar theater, museum of film. Daarom zijn er 78 belteams opgericht om toch contact te houden met gasten die de uitjes van Vier het Leven erg missen. U bent één van de vele vrijwilligers die wekelijks belt met een aantal senioren.
"Hoe is het met je?’ daar worden mensen al blij van”
Wat zijn uw ervaringen aan de telefoon?
De gesprekken zijn heel bijzonder en divers. Je krijgt ongelofelijk veel terug. Dan besef je dat eigenlijk iedereen dit zou kunnen doen. Het woord ‘eenzaamheid’ gebruik ik niet graag. Dat maakt het zo zwaar en dan lijkt het nog erger. Maar ik realiseer me dat er veel mensen, ouder én jong alleen zijn. Daar kan best wat meer op gelet worden. Het is belangrijk om voor elkaar te zorgen. Een stukje extra aandacht geven boven op de zorg die zij al van verzorgenden krijgen. Ook vind ik het belangrijk om mensen positief te benaderen. Als je tegen iemand zegt: ‘Wat zie je er goed uit’ dat klinkt toch ook beter dan ‘wat zie je er slecht uit’. Als we in ieder geval nou eens vragen: ‘Hoe is het met je?’ daar worden mensen al blij van. En zeg dan niet altijd ‘het gaat niet goed’ maar positiever is: ‘het zou beter kunnen’. Dan kun je daarna een echt gesprek voeren. Belangstelling tonen is zo eenvoudig.
Zijn er onderwerpen die in de gesprekken steeds terugkomen?
Dat ze het vooral missen om uit te gaan naar theater of museum. Samen na afloop een drankje en dan met een andere gast praten waar je toevallig een klik mee hebt. Kunnen ze later samen nog eens afspreken. Sommigen gaan er nog wel alleen op uit maar eerlijk gezegd ben ik zelf helemaal geen mens om alleen iets te ondernemen. Het is toch ook veel leuker om samen iets te beleven? Nu ik zelf senior ben voel ik dit ook. Ik ben er meer mee bezig. Ik zeg dan ook altijd: ‘doe er iets aan als je je alleen voelt. Ga op een bridgeclub, een koor of word lid van Vier het Leven!’ En vier het leven dan ook. Het is nu iets moeilijker in deze coronatijd maar er zijn best nog mogelijkheden. Neem zelf actie!
Heeft u het gevoel dat er veel behoefte is aan dit soort gesprekken?
Ja dat denk ik wel. Eerlijk gezegd vond ik de coronatijd best lastig. Ik had toen ook behoefte aan contact. In die tijd kon ik natuurlijk niet veel doen en dat is niets voor mij. Maar ook als je thuis zit kan je op allerlei manieren het leven vieren. Alhoewel ik er wel over nadenk dat sommige dingen vanaf nu anders zullen worden. Maar gelukkig ben ik weer aan het optreden in de buitenlucht, dat is heel fijn. Maak ook, zij het veilig, weer afspraken met je (klein)kinderen dan heb je weer wat om naar uit te kijken. Een oma of opa hebben is toch prachtig! Ze kunnen zulke mooie verhalen vertellen. Ik vertel bijoorbeeld nu aan mijn kleinkinderen wat voor grappen mijn vader altijd maakte, zij geven dat later ook weer door. We kijken ook samen foto’s dan komen de anekdotes vanzelf.
Willeke Alberti Foundation
Er zijn niet alleen raakvlakken via uw optredens maar ook via de Willeke Alberti Foundation. Wat heeft u ertoe bewogen om deze stichting op te richten in 2001?
Ik werd in die tijd gevraagd om ambassadeur te worden van de SponsorLoterij. Ik was daar ontzettend blij mee. Ik was al ambassadeur van veel andere goede doelen die er toen waren. Ik trad destijds wat minder vaak op en vond het heerlijk om juist voor mensen met een beperking, uit de psychiatrie of senioren weer te gaan zingen. Ik kon er tijd voor vrijmaken. We begonnen met 35 optredens per jaar die mogelijk gemaakt werden door de SponsorLoterij. In die tijd heb ik mijn foundation opgericht om alles professioneel te kunnen aanpakken. Je hebt namelijk een goede organisatie achter je nodig om alles in goede banen te leiden. Want de stichting groeide snel. En er was zoveel behoefte in de zorg. Zingen en optreden doe je niet alleen voor mensen die zorg nodig hebben, maar ook voor de vrijwilligers en het personeel dat hen verzorgt. Die zijn zo blij als ze een lach op het gezicht van de mensen zien. De herinneringen die we samen ophaalden en de liedjes die ik zong uit bijv. de Zaterdagavond Show zorgden direct voor een geweldige sfeer. Mensen gingen weer stralen en zongen mee. Daar haal ik zoveel voldoening uit.
Hoe vaak geeft u voorstellingen vanuit de Foundation?
Nou, dat is aardig uit de hand gelopen. Maar ik vind het zo fijn om te doen. Zingen is mijn allergrootste hobby. Ik wil het wel op dezelfde manier doen als dat ik mijn concerten door het land doe. Dus met een vaste band. Die muzikanten voelen het aan als ik even tussendoor wil stoppen om contact met iemand uit het publiek te hebben. Zij spelen in op mijn repertoire dat zo ontzettend groot is, als ik zeg ik het zelf. Door de jaren heen heb ik een goede leerschool gehad op het podium en ook veel in mijn leven meegemaakt. Van de eerste kleuren-tv, tante Hanny en de liedjes van Dorus. Mensen herkennen dit en doen mee.
Wat hoopt u in de toekomst nog meer te bereiken met de Willeke Alberti Foundation?
Ik zou ontzettend blij zijn als de Foundation ieder jaar een mooi bedrag krijgt zodat we geen bijdrage in de kosten hoeven te vragen aan zorgcentra. Ze hebben natuurlijk wel een klein potje maar veel is dat vaak niet. We worden overal met open armen ontvangen en ik heb wel periodes gehad dat ik vier of vijf keer per week kon optreden. Ik leid ook andere artiesten op om hetzelfde te doen. En leg contact met bedrijven om het te ondersteunen. Ik wil dat allemaal aanbieden vanuit de Foundation.
De rol van muziek
Wat is volgens u de kracht van muziek?
Muziek kan koesteren, delen en verbinden. Je kunt de ander respecteren door zijn muziekkeuze te delen, het verbroedert. Of het nou ‘poesje mauw’ of de laatste hit op Spotify is. Ik heb bijvoorbeeld samen gewerkt met rappers. Zo maakten we een mooie verbinding tussen jongeren en ouderen. Er zijn zoveel soorten muziek en dat dwingt respect af. Dat begint bij jezelf. Ik hoop daar een voorbeeld in te zijn door ook de muziek van nu te omarmen. Ik probeer met mijn eigen repertoire mensen in een bepaalde gevoelsstemming te brengen. Het roept ook vaak zoveel herinneringen op en ik kom ermee in contact met mensen. Het is een wisselwerking.
Welk lied is het meest favoriet bij senioren?
‘Samen zijn’ is één van de favorieten. Vluchtelingen die in Nederland komen wonen leren de tekst van dit liedje zelfs. Het heeft voor iedereen weer een andere betekenis. Maar ook het ‘reisje langs de Rijn’ of ‘Ome Jan’ worden uit volle borst meegezongen.
Samenwerking met Vier het Leven
Wat vindt u van de samenwerking met Vier het Leven tot nu toe?
Ik vind het bellen met Vier het Leven gasten leuk en ik hoop dat ik daar tijd voor kan blijven vrijmaken. Ik ben namelijk erg druk met het inspreken van een luisterboek. Aan het eind van het jaar komt mijn levensverhaal, geschreven door Belinda Meuldijk uit. Dit is een vervolg op de biografie van vijf jaar geleden. De afgelopen vijf jaar is er veel gebeurd en heb ik veel mensen verloren waaronder mijn moeder. Dat vind ik het moeilijkste van ouder worden.
Vier het Leven bestaat dit jaar 15 jaar. Wat zou u onze stichting willen toewensen voor de toekomst?
Tegen alle mensen zou ik willen zeggen: ‘ga mee met Vier het Leven’! Dat kan in steeds meer plaatsen in Nederland. Ik vind het zo bijzonder dat al zoveel mensen er gebruik van kunnen maken. Ik heb zelf meegemaakt wat het allemaal te weeg brengt bij mensen. Hopelijk komen er weer betere tijden aan!
Door José Roeken
september 2020
