Vrijwilliger Margreet Steenbrink
Hoe lang ben je al vrijwilliger bij Vier het Leven en in welke regio?
Sinds 2017 ben ik vrijwilliger in regio Haarlem en ga een keer per maand mee. Meestal begeleid ik deelnemers naar de Stadsschouwburg en, voor de liefhebbers, naar de Philharmonie.
Wat trok jou aan in het werk van Vier het Leven en jouw rol daarin?
Toen een bestuursfunctie ophield en de jongste van onze drie kinderen ging studeren had ik meer tijd. Ik vond het belangrijk om me naast mijn betaalde baan nog meer in te zetten voor de samenleving. Cultuur vind ik daar een essentieel onderdeel van en via Vier het Leven kon ik daar invulling aan geven.
Wat was jouw eerste gedachte toen je hoorde dat vanwege corona alle culturele activiteiten werden geannuleerd?
Dat vond ik ontzettend balen voor de ouderen en ook voor de mensen in de cultuursector. Dansers, musici en acteurs hebben nu geen inkomsten.
Waarom bood je aan om in contact te blijven met de ouderen via de telefoon?
Ik vind het een hele logische stap want bij Vier het Leven gaat het om verbinding. De uitjes zijn superleuk, en tegelijkertijd had ik daarbij soms een gemengd gevoel. Ouderen zijn vaak weer alleen als je ze thuisbrengt. En je haalt niet iedere keer dezelfde ouderen op en dan kan het soms wat vluchtig zijn. Door het bellen bouw je veel meer contact op.
Hoe verlopen de gesprekken aan de telefoon?
In het begin gaven sommige deelnemers aan dat ze niet gebeld hoefden te worden. Nu heb ik een aantal mensen waarmee ik een soort band heb opgebouwd. Naast vragen hoe het met ze gaat, snijd ik graag concrete onderwerpen aan. Bijvoorbeeld over kleding of eten. Dan komen er verhalen over hun moeder die vroeger kleren breide en waarom er vrijdag altijd vis gegeten werd. Of ik vraag hen waar ze vroeger naast hun gezin graag tijd aan besteedden of we bespreken de discipline en ‘stiekem spijbelen’ om elke dag te bewegen. Ik zorg voor een positieve benadering, ik geloof erin dat dit ons allemaal goed doet. Vaak haal ik zelf ook veel energie uit de gesprekken.
Kun je een voorbeeld geven van een gesprek dat jou heeft geraakt?
Soms probeer ik samen iets grensverleggends te doen. Zo gingen de mevrouw die ik belde en ik op TV ieder dezelfde dansvoorstelling bekijken, terwijl wij eigenlijk niet zoveel met dans hebben. Vlak daarna hebben we het aan de telefoon doorgesproken. Wat sprak ons aan, wat niet. Zo konden we samen toch een nieuwe culturele ervaring opdoen. Dit kan ook heel goed via muziek luisteren. Ik vind het leuk hen te prikkelen en verleiden tot kleine nieuwe dingen, voor zover mogelijk.
Hoe ziet de toekomst er volgens jou uit tijdens culturele uitjes met onze gasten?
Naar mijn idee is samen iets meemaken de essentie van Vier het Leven. De voorpret, wat doe ik aan, ga ik naar de kapper, de lichte spanning dat je iets buiten de deur gaat meemaken… Ik hoop echt dat we er binnenkort weer samen op uit kunnen gaan. Ik hoorde dat het Beatrix Theater experimenteert met zogenaamde bubbles waarin groepen die getest zijn tegelijkertijd live van een voorstelling kunnen genieten. Totdat het zover is: ik vind dat Vier het Leven steeds supergoede alternatieven bedenkt. Echt geweldig!
Vrijwilliger Jolanda Buitenhuis
Hoe lang ben je al vrijwilliger bij Vier het Leven en in welke regio?
In januari 2015 bezocht ik voor het eerst een vergadering van vrijwilligers in de regio Eindhoven. Vanaf die tijd ga ik 3-4 keer per seizoen met gasten naar o.a. de Stadsschouwburg en het muziekcentrum in Eindhoven en de Schalm in Veldhoven.
Wat trok jou aan in het werk van Vier het Leven en jouw rol daarin?
Ik werk als receptioniste bij een Zorgcentrum en daar huurde Vier het Leven de vergaderzaal. Toen ik hoorde wat Vier het Leven doet was ik meteen geïnteresseerd. Het hele concept sprak mij enorm aan. Ik kon haast niet geloven dat ik dan zelf ook van de voorstellingen mocht meegenieten. Het leek me geweldig om met ouderen naar het theater te gaan, samen koffie te drinken en ik merkte al snel dat het in de auto al gezellig was.
Wat was jouw eerste gedachte toen je hoorde dat vanwege corona alle culturele activiteiten werden geannuleerd?
Op het moment dat ik het hoorde hoefde ik er niets mee. De gasten werden afgebeld en ik dacht: nu ga ik een rustige tijd tegemoet. Toen de vraag kwam of ik wilde bellen met een aantal deelnemers zei ik direct ‘ja!’. Ik kreeg een lijst van 12 gasten en ben daarmee aan de slag gegaan.
Waarom bood je aan om in contact te blijven met de ouderen via de telefoon?
Ik vond het fijn dat ik ook op deze manier iets kon betekenen voor de gasten. En ik vond het belangrijk om Vier het Leven onder de aandacht te blijven houden van onze deelnemers. Ik heb met een aantal afgesproken om hen één keer in de 3-4 weken te bellen.
Hoe verlopen de gesprekken aan de telefoon? Waarderen de gasten het?
Sommige ouderen die ik bel zeggen: ‘Oh Jolanda ik had je al gemist’ en ‘dankjewel, heel fijn dat je gebeld hebt’ en ‘fijn dat je even geluisterd hebt’. Dat is natuurlijk leuk om te horen! Ik deel vooral positieve, vrolijke dingen met hen en soms wat ik zelf meemaak.
Kun je een voorbeeld geven van een gesprek dat jou heeft geraakt?
Er was een man die aangaf dat hij zoveel lichamelijke beperkingen had dat hij niet meer verder wilde. De gesprekken met hem maakten een diepe indruk op mij en grepen mij aan.
Hoe ziet de toekomst er volgens jou uit tijdens culturele uitjes met onze gasten?
Ik denk dat we over een tijdje de draad wel weer oppakken. De gasten waar we contact mee hebben gehouden gaan vast weer mee. Maar ik snap ook dat er ook gasten zijn die slechter ter been zijn geworden of zijn overleden aan corona. We moeten er met z’n allen hard aan werken om weer nieuwe gasten te krijgen. Ik heb in twee vrijwilligersgroepjes gezeten om Vier het Leven te promoten en soms is het moeilijk om een ingang te vinden. Samen hebben we een paar acties bedacht om nieuwe deelnemers te werven. Maar mond-tot-mond reclame werkt nog steeds het beste.
