Mijn zicht ging in korte tijd behoorlijk achteruit. De oogarts stelde vast dat ik natte macula degeneratie heb. Dat is nu zo’n 7 jaar geleden. Mijn auto moest ik weg doen en lezen en schrijven werd moeilijker. Je levert wel in, maar ik ben een positief mens. Met injecties elke 5 weken blijft het nu al enige tijd stabiel. Ik heb fijne mensen in de buurt, mijn kinderen helpen zo nodig en overdag red ik me op bekend terrein nog wel op de fiets. En ik heb Vier het Leven! Nou ja, voor de gewone dingen bel ik de regiotaxi. Als ik uit ga met Vier het Leven dan trek ik altijd een leuke jurk aan en mooie laklaarsjes. Ik föhn mijn haar zo dat het lekker bol staat. Ik heb echt steeds zoveel zin in samen een middag of avond genieten!
In 2017 ging ik voor het eerst mee met Vier het Leven en inmiddels ben ik al meer dan 40 keer mee geweest. Ik ben echt blij dat ik er bij ben. De vrijwilligers zijn echt fantastisch, zij halen je thuis op, begeleiden je in het theater en zorgen gewoon voor alles, bijvoorbeeld ook voor een kastje en koptelefoon voor de ringleiding. Jantje steekt haar duim omhoog: “Echt zulke vrijwilligers zijn het, allemaal!” Vaak tref ik dezelfde vrijwilliger en dan bouw je toch ook wel een band op. Het wordt gewoon een beetje ‘eigen’!
Vijf jaar geleden heb ik een vriendin verteld over Vier het Leven en sindsdien gaat zij ook mee. Als het nieuwe programmaboekje komt, bellen we elkaar en bespreken waar we samen naar toe willen. We hebben niet helemaal dezelfde smaak en eigenlijk is dat wel leuk. Ik laat me verrassen door haar keuzes en andersom. Reserveren kan met een formulier, maar dat is voor mij onmogelijk, dus ik reserveer altijd telefonisch. Dat gaat heel makkelijk en ik heb altijd een leuk gesprek. Ik ben ook donateur, maar het machtigingsformulier om te doneren is voor mij niet handig, dus ook dat spreek ik telefonisch af.
Eigenlijk heb ik alleen maar leuke of mooie uitjes beleefd. Bijvoorbeeld naar de musical Pretty Woman in het Beatrix Theater in Utrecht. Fantastisch was het: de busreis, de ontvangst met koffie en lekkers, de voorstelling, de gezellige pauze met hapjes en drankjes en zelfs nog een broodje kroket op de terugweg in de bus. Wat mij ook echt is bijgebleven was een hele leuke voorstelling vol bekende liedjes, gezongen door vijf enthousiaste zangeressen, The Bluebettes. Ze maakten leuk contact met de zaal en kwamen na afloop ook nog langs in de foyer. Als ze weer op het programma staan reserveer ik direct.
